Op weg naar de straat van Corinthe en Levkas
Voordat we Santorini mochten verlaten, moest de boot eerst worden gekeurd. Er zou volgens de Port police een technisch probleem zijn. Daarvoor voeren we naar een klein haventje bestemd voor beroepsvaartuigen. Op de wal stond de keurmeester ons op te wachten. De omstandigheden om aan te leggen waren niet goed, lage wal en er stond een behoorlijke deining. Gelukkig konden we zonder problemen aanleggen.
De keurmeester was niet vlot van tong, dus vroeg ik hem wat hij wilde zien. De motor leek hem wel interessant. Na een korte inspectie (alleen maar luisteren) keek hij mij met een verontwaardigde blik aan en zei: It’s oke, no problem. Tja, dat heb ik al een paar keer eerder gezegd! Vervolgens heb ik zelf nog maar een paar dingen laten zien, omdat het tempo van handelen nou niet bepaald hoog lag. Jolanda stond aan het roer, zij mocht nog een keertje naar links en naar rechts sturen en toen was de inspectie klaar. Na betalen kregen we onze bootpapieren terug en konden we eindelijk vertrekken.
Van Santorini ging de tocht via Nisos Folegandros en via Siphnos naar Seriphos. In hoog tempo crosten we door de cycladen. In Nisos Aigina (Centraal Griekenland) vinden we een mooie haven, met de nodige faciliteiten.
S’morgens vroeg gaan we op weg naar de straat van Corinthe. Hier komen we rond 14.00 u. aan. Jolanda overlegt de bootpapieren en we betalen voor de doorgang. Het duurt nog 45 minuten en dan krijgen we via de marifoon te horen dat we erdoor mogen. We gaan als eerste. Eerst gaan we over een hydraulische brug die langzaam in het water wegzakt. Het is spectaculair, steile kalkrotswanden van 76 meter hoog en een turkoise blauw kanaal van 3,2 mijl lang , waar we als eerste van de drie boten doorheen varen. Dit hadden we echt niet willen missen!
Na de laatste hydraulische brug komen we in de Golf van Corinthe. We besluiten zo lang mogelijk door te zeilen om daarna ergens voor anker te gaan. Jaap zegt voor de grap dat er vast dolfijnen zijn. Prompt zien we ze even later rond onze boot zwemmen! Fantastisch, echt een kadootje op deze tocht! Rond 23.00 uur komen we bij de eerste ankerplek aan. Hier komen we door een onverwachte ondiepte bijna vast te zitten. We zijn nog niet moe en rusten om de beurt op weg naar de volgende ankerplek.
Deze blijkt weer te diep te zijn. Dan ar doorvaren op de motor want de wind is gaan liggen. S’morgens vroeg passeren we de brug van Rion en komen in de golf van Patras. Daarna besluiten we om naar One House reef Bay te gaan op Nisos Atoko. Hier komen we na 2 dagen onafgebroken varen, rond de avond aan, de wind is nu 6 bft. Na een paar ankerpogingen liggen we, omgeven door hoge kliffen en kristalhelder water. Met een bijboot gaat Jaap naar de wal om een extra lijn om een rots te binden, zodat we minder zwieren.
We eten snel wat en gaan naar bed. De volgende morgen nemen we een duik in het frisse, maar toch aangename zeewater. Na het ontbijt gaan we op pad naar Levkas. Nog zo’n 4 uurtjes zeilen. Vlak voor Levkas merken we op dat de omgeving hier veel mooier en groener is dan de Cycladen. We zien steeds meer zeilboten om ons heen, het is dus ook een stuk drukker. Voor we in Levkas zijn, gaan we eerst het Levkas Canal in. Deze is door betonning aangegeven, daarnaast is het ondiep.
In Levkas meren we aan in de oude marina. We liggen hier net niet aan de kade en gebruiken ons bijbootje om aan de wal te komen. Levkas heeft een pittoresk oud centrum, de italiaans aandoende huizen staan schots en scheef. De eerste dag hier is een klusdag, we laten ook de genua repareren. Het is wel bewolkt maar de temperatuur schommelt rond de 25 gr.
Morgen gaan we weer wat naar het zuiden. We gaan weer een mooie ankerbaai opzoeken.
De dagen vliegen voorbij. We vermaken ons prima. We leren de boot steeds beter kennen, maar zullen nog wel wat moeten opruimen, de voorkajuit ligt nog vol met allerlei spullen.
Tot zover weer een stukje van onze reis.