Cartagena – Gibraltar 25 juli – 28 juli
S’ morgens om 05.00 u. gaat de wekker af, om 05.30 u. gooien we de trossen los richting Malaga. De wind lijkt die dag goed tot 3 bft bakstag, maar pakt na een paar uurtjes geheel anders. Het stopt met waaien. Ons ijzeren zeil wordt bijgezet en blijft de gehele reis aan. De eerste dag verloopt relaxed. S’nachts ronden we Cabo Pino, er komt waarachtig wind en we kunnen zeilen! Dit duurt niet lang na 1,5 uur houdt het weer op. Een enkele boot passeert ons maar verder is er weinig te beleven. Tijd om lekker wat te lezen. De 2e dag verloopt ook rustig totdat we in de middag dolfijnen spotten.
Deze kleine dolfijnen duiken onder de boot door, echt fantastisch!
Een paar uur later zien we, geheel onverwachts een paar honderd meter van ons vandaan een grote groep walvissen. Dat willen we van dichtbij zien!! We besluiten onze koers te verleggen om te gaan kijken. De groep verplaatst zich heel langzaam en we varen Dasher midden in de groep. Deze walvissen hebben een stompe kop en zijn gemiddeld zo’n 3 a 4 m. lang. Een paar walvissen zijn erg nieuwsgierig en gaan op hun rug liggen om met 1 oog naar ons te kijken. We kunnen ze bijna aanraken. Wie zijn nu de aapjes? Jaap probeert een onderwateropname te maken, helaas heeft het onderwaterhuis zijn beste tijd gehad. De aan/uitschakelaar is door het zoute water kapot gegaan, helaas. De jongen zwemmen dichtbij de grotere walvissen. We kunnen onze ogen niet geloven, zo mooi om te zien, een lust voor het oog!
Wat een geweldige ervaring, onze camera’s maken overuren! Dit vergeten we nooit meer. Via google (Koegel) lezen we dat het Long-finned pilot whales zijn. De Mar de Alboran aan de zuidkust van Spanje schijnt een belangrijk broedgebied te zijn voor deze pilot whales.
S’nachts 25 juli rond 01.30 u komen we aan bij de ankerplaats aan de playa de Fuengirola, direct naast de haven. Het anker gaat uit en we kruipen snel in de kooi. Als we s’morgens op staan zien we dat de eerste toeristen weer hun zonnebedje hebben ingericht. We liggen op zwemafstand van het strand. De jeugd is met glijbaantjes in de vorm van een auto aan het spelen. Ze komen dichter naar ons toe. Mooi moment om te verplaatsen naar de haven. Het ziet er erg gemoedelijk uit. Fuengirola is een bekende badplaats aan de Costa del Sol in de provincie Malaga. Onze buren zijn een wat ouder stel (mmm! Zeg maar een paar jaar ouder dan wij zijn!) die hier al vele jaren liggen. Volgens hen heette het hier de Coste van de wind, en dan wel ironisch bedoeld. Het waait hier nml hooguit 20 min aan een stuk. Daarna is het over, en is het heet!
Toeristen in overvloed m.n. veel Engelsen te herkennen aan vormeloze kleding, witte melkfessen en veel tatoes. De mode is een variant op de kledij van voorgaande jaren. De hotpants is in. Voorgaande jaren was de navel en buik nog zichtbaar. Nu is dit broekje zo hoog opgetrokken (ong. okselhoogte), waardoor navel en buik niet meer zichtbaar zijn maar de bilnaad wel!
Bij verschillende restaurantjes hangen menu’s in Nederlandse taal. Ze hebben dutch wurst, dit blijkt zowaar een frikandel te zijn. We vermaken ons prima hier en rusten een dagje uit. We betalen een euro voor een pint bier. Dat hebben we niet eerder betaald.
Onze volgende tocht is naar Gibraltar, dit is in een dag te doen. De 27e vertrekken we weer. Het is prachtig weer, niet te warm en zo af en toe mistvlagen, een vreemde ervaring. We hebben ongeveer 500 m. zicht. In de verte klinkt om de 5 minuten een lang sein. Het geluid voor een werktuiglijk voortbewogen schip (heb het niet verzonnen, komt uit het voorschrift BVA) Op de laptop wordt via het AIS systeem aangegeven dat het een tanker is, die achter ons langs zal varen, er is echter niks te zien.
Als we Gibraltar naderen komt er uit de mist een indrukwekkende rots tevoorschijn. Langzaam komen we uit de mist en zien we Gibraltar in de zon verschijnen.
Gibraltar is een Brits overzees gebied gelegen aan het zuidelijk eind van het Iberisch schiereiland. De rots van Gibraltar is een symbool van stevigheid en onveranderlijkheid. De engelsen zeggen ook wel; so solid as the Rock of Gibraltar. Op deze rots leven door de Britten ingevoerde Berberapen in een natuurreservaat.De enige apen in Europa die nog in het wild leven. De haven Marina Bay waar wij aanmeren, bevind zich in de Baai van Gibraltar.
We gaan eerst tanken, als we de prijs horen 0,57 eurocent per liter schieten we in de lach. Dit is echt een spotprijsje. De Rimula (motorolie) is hier ook erg goedkoop, deze nemen we ook zeker mee. Als we aangemeerd liggen om te tanken worden we door een andere zeiler (engels) er op gewezen dat we de verkeerde gastenvlag voeren. “ You are in England” (Spaanse vlagetje hangt nog in de mast). Correct and we are from Holland. Hij gaat er verder niet op in, maar later als we in de haven liggen, heeft de havenmeester dezelfde opmerking. Y’re not flying the courtesy flag! Oke, gaan we regelen! Kennelijk voelen de Gibraltenaren zich nauw verbonden met het moederland. We duiken in de grote verzameling vlaggetjes die we aan boord hebben, maar helaas geen “ red ensign”. Ook de plaatselijke shop heeft er geen. Kopen we wel in Spanje, later zullen we hem toch nodig hebben.
Direct naast Marina Bay ligt de enige start- landingsbaan van het vliegveld, deze loopt langs de grens van Spanje. De auto’s op de snelweg Winston Churchill Avenue moeten even stoppen als er een vliegtuig opstijgt of landt, ook wordt de baan schoon gemaakt. De snelweg loopt hier namelijk dwars over de startbaan heen. We kijken onze ogen uit als vlak naast onze boot een vliegtuig landt. Dit geloof je toch niet?
Marina Bay ligt nabij Ocean Village, het casino is te vinden in een omgebouwd luxueus 5 sterren cruise/hotelschip dat direct naast onze pier ligt.
We blijven hier een paar dagen, zodat we tijd hebben om het een en ander te gaan bekijken. De hoofdstraat (Mainstreet) wordt druk bezocht door toeristen, beetje vergelijkbaar met de Kalverstraat in Adam. De spaanse huizen worden afgewisseld met oude engelse rode telefooncellen en brievenbussen.In veel winkels zijn tax-free dranken, sigaretten, parfums en juwelen te koop, dus shopping is the thing to do voor velen. Voor the Convent, de residentie van de gouverneur, zien we de auto van the chief minister staan (kenteken GI). Wel een beetje slordig geparkeerd midden op de straat. Afijn, hij zal er zelf geen last van hebben.
Op donderdag stappen we net zoals vele toeristen doen in een taxi van de Rock Tour en reizen tot het hoogste punt van de berg, 425 m. boven de zeespiegel. Er zijn een paar attracties die we graag willen zien, o.a. de Pillars of Hercules, St. Michaels cave, het hoogste punt, the Moorish Castle en natuurlijk de bijna tamme apen!
Als we bij de apen zijn springt er een grote aap op de taxi voor ons. Ze zijn reuze behendig in het graaien, zo wordt er een bril van een dame haar neus afgepakt. Het is opletten hier. De taxi chauffeur zegt ons alleen het nodige mee te nemen, we laten de tassen in de bus liggen. Er is maar een klein groepje wat in de apenhoek zit, de anderen zijn ergens anders op de berg.
Op het hoogste punt hebben we een fantastisch uitzicht over de straat van Gibraltar en de havens. Marokko is ook te zien bij het smalste punt van de baai. Aan de andere zijde ligt Mar de Alboran en de Costa del Sol.
Zoals we er nu over denken vertrekken we zaterdag richting Portimao. Het plannen van de tocht wordt vanaf nu wat serieuzer. We moeten er rekening meehouden dat we veel aan de wind moeten zeilen. Tot nu toe hebben we 2130 mijl afgelegd, een mooi eind. Naar Nederland is nog 1500 mijl. Hier hebben we jammer genoeg nog maar 2 maanden de tijd voor.