Van Gibraltar naar Figueira da Foz
Van Gibraltar vertrekken is spannend. We kennen de straat van Gibraltar niet en van horen zeggen kan het er behoorlijk spoken, hoge golven en veel wind. Ook de pilot waarschuwt je voor deining en stroming. Een constante stroom vanaf de Atlantic van 1 a 2 knoop stroomt richting de Middellandse zee. Bijzonder is ook dat er 3 getijstromingen zijn, nml Noord, Midden en Zuid. Sommige zeilboten vertrekken maar komen na een poosje terug, omdat ze er niet tegen in komen. Wij vertrekken op zaterdag 1 augustus om 1 uur na hoogwater. Het is dan 05.30 uur. De wind is volgens planning 2 a 3 Bft, maar het waait veel harder. Dit komt omdat de wind tussen de bergen wordt versneld. We hebben we last van het tunneleffect.
Het begin gaat langzaam, soms niet harder dan 2 knoop. Hebben we verkeerd gerekend. Het kwartje valt! We zijn te ver naar het middden gevaren, zodat we in de verkeerde tijstroom zitten. Dus koers meer naar de kust. Het is mooi te zien hoe 2 stroomrichtingen elkaar bevechten. De stroming richting de middellandse zee bevindt zich in het midden tot ongeveer 2 mijl vanaf de kust. Vlak langs de kust hebben we de stroming mee. Het verschil in stroomrichting is aan de oppervlakte duidelijk zichtbaar. Het water botst als het ware tegen elkaar. Zodra we lijn passeren zijn we even stuurloos, vreemd gevoel, maar al gauw gaan we 3 knoop sneller. Tot aan Tariva zien we dit schouwspel naast ons.
De tocht naar Portimão duurt langer dan verwacht. Het valt niet mee de golven zijn soms hoog en Dasher valt door zijn gewicht terug in snelheid. Af en toe zeilen we met de motor bij. Voordat we bijPortimão zijn hijsen we voordat we gaan slapen de gastenvlag. Als we wakker zijn kijken we nog eens goed. He? het moet groen /rood zijn, maar er zit een witte streep in, ai het is de vlag van Italie. Snel de juiste vlag hijsen. Heeft iemand dit al opgemerkt?
Portimão ligt in de Algarve en heeft een prachtige haven. Portimão is een havenstad die de grootste sardinesvloot van Portugal huisvest, gelegen aan de monding van de Rio Arade. We blijven een dagje liggen om een paar klusjes aan de boot te doen. Zo willen we de genua omwisselen voor de fok (HA) en zijn de lieren toe aan een reinigingsbeurt. S’middags gaan we even de stad in.
De volgende plaats is Sines. Als we Cabo de Sao Vincente passeren krijgen we te maken met noordelijke wind die hier in de zomermaanden eigenlijk altijd waait. We zullen nu echt de rustige momenten uit moeten zoeken. Het wordt een lange tocht, maar niet vervelend. Al motorzeilend varen we noordwaarts.
Onder in de morgen (rond 5 uur) bereiken we de ankerplaats naast de haven van Sines. We zijn niet de enige boot. We gooien het anker uit en nemen nog even de tijd voor een ankerbiertje, een heerlijk moment. Het is stil om ons heen, Sines is in rust en wij hebben er een mooie tocht opzitten.
Na 4 uurtjes slaap trekken we weer verder. We willen, nu het weer het toelaat snel door richting Lissabon.
Ww stoppen bij de jachthaven van het plaatsje Oeiras. Helaas valt de tocht van 50 mijl wat tegen omdat we de laatste uurtjes veel stroom tegen hebben. Soms gaan we maar 1 knoop vooruit. Het is echt vechten tegen de (wachtende bier) kaai. Uiteindelijk zijn we 3 uur na hoogwater bij de haveningang. De haveningang ligt aan het eind van de Rio Tejo. Ook nu komen we weer in de nacht aan. Door de sterke stroming dwars op de haven ingang is het nog even spannend. Het lijkt wel de haveningang van Vlieland. Met een scherpe bocht en 3 knopen zijstroom varen we naar binnen. Vanaf de wal horen we een man met zaklantaarn schreeuwen: oke! Kennelijk had hij ons zien aankomen en stond hij daar om ons te waarschuwen als we teveel naar de bakboord pier zouden sturen (lagerwal). Als we aan willen leggen komt hij snel naar ons toelopen om te helpen. Hij blijkt 1 van de vele havenmeesters (crew) te zijn.
Oeiras is een prachtige haven met goede faciliteiten. Zo mag je gebruik maken van het mooie zwembad, gelegen direct naast de marina. We maken daar de andere dag direct gebruik van. Heerlijk een duik in het frisse water. Baahh!! Wat is dit!! Zout water in het zwembad. Dit wisten we niet. Niet even slikken, nee even spugen en dan lekker zwemmen.
De havencrew is fantastisch. Als we s’morgens wakker worden liggen de broodjes aan dek met een goedemorgen groet van de marina. Wat wil je nog meer?
De eerste dag gaan we weer klussen. De bijboot schoonmaken en opruimen. Voorlopig denken we deze niet meer te gebruiken en willen we hem tijdens het varen niet meer aan de Davids of op het voordek hebben. Ook is het hoog tijd dat we Dasher gaan wassen. Het zout zit overal in.
Elke dag kijken we naar de weersinformatie die we via Zy-grib (gribfiles) en meteomanager (weerkaarten) binnen halen. Voordat we gaan varen, sturen we een email naar Sailmail, vervolgens krijgen we email terug met de Gribfiles voor ons gebied. Ons navigatieprogramma (navionics) biedt de mogelijkheid om deze Gribfiles te integreren. Wat zijn we verwend met de informatie die internet ons biedt. Dit werkt echt fantastisch!
Het blijft nog een paar dagen stevig waaien, dus hebben we tijd om Lissabon in te gaan. We gaan met de trein vanuit St. Amaro naar Cais do Sodre- eindstation van deze rit. Daarna pakken we de Yellow bus voor een rondrit van ruim 2 uur die langs alle bekende mooie plekjes van Lissabon rijdt. Als je wilt kan je uitstappen om een hotspot te bekijken, om het kwartier gaat een volgende Yellow bus. We laten ons rijden langs de bekende bezienswaardigheden van Lissabon, Basiliek van Estrela, klooster van Jeronimos, Torre de Belem, de wijk Alfama en de oude stadswijk Bethlehem. Dit is genieten!
Lissabon is mooi, een prachtige stad om later nog een keer naar terug te keren. Maar zoals het de gehele reis al gaat, het ontbreekt aan tijd.
Van Oeiras gaat de tocht verder naar Nazaré aan de Costa de Prata (Zilverkust). Hier zijn we 6 jaar geleden ook geweest, herkennen we het balkonnetje nog aan de boulevard? Nazaré is van oudsher een vissersplaats en tegenwoordig meer badplaats met vooral Franse toeristen. Het strand is langgerekt met geel zand. Door oude vissersvrouwtjes gehuld in traditionele bonte kledij (7 rokken) wordt hier traditioneel gedroogde vis verkocht. De golven zijn een waar spectakel, surfers komen hier graag. In 2014 is hier het wereldrecord verbroken voor de grootste golf die is vastgesteld, nml 24 meter. Op youtube kan je dit bekijken. https://www.youtube.com/watch?v=74pnrYPozcU
Ten noorden van het strand, op de heuvel, bevindt zich de oude kern Sitio. Dit gedeelte is over de weg slechts via een grote omweg te bereiken, maar je kan ook de “tram” nemen. Hij voert je recht tegen de heuvel naar Sitio, 318 m. hoog. Wij kiezen voor de tram. Eens boven is de sfeer totaal anders. Deze kern bestaat uit een wirwar van straatjes, die bijna allemaal uitkomen op het grote plein met kathedraal. Met bewondering aanschouwen we de prachtige kathedraal.
Vanaf de balkons aan de rand van de heuvel heb je zicht op het lager gelegen Nazaré.
Het is woensdag 12 augustus. Tijd om weer verder te gaan. De volgende haven die we aan willen lopen is Figueira da Foz. Volgens de pilot een luxe en dure jachthaven, maar beide vallen in werkelijkheid mee. De tarieven zijn gelijkwaardig aan de andere jachthavens.
De wind is eindelijk een keertje zuidwest, wat een verademing om eens niet tegen de wind in te boksen. We zijn gewend geraakt aan een gemiddelde snelheid van 4 knoop, ong 7 km p/u, maar nu schiet het op. In af en toe dichte mist varen we met een goeie 5 knoop naar de haven.
Aan de Portugese kust zijn veel visfuiken uitgezet. Dit kan wel tot 10 mijl uit de kust zijn en dat is met mist wel vervelend. Af en toe doemt er een op die je kunt ontwijken en soms ga je er vlak aan voorbij. Als je eroverheen vaart bestaat er een kans dat de lijn in de schroef komt. Elk drijvend object, vaak een leeg kanister of stuk piepschuim wordt als dobber voor de lange lijn en fuik gebruikt.
In Figueira ontmoeten we onze vrienden Daniel en Gerda. Ze zijn ongeveer 6 jaar geleden in Portugal gaan wonen, waar ze vlakbij Coimbra, in het dorpje Povoa de Midoes een prachtig huis met gastenverblijf hebben. (zie http://www.vakantieinportugal.com).
Het is weer fijn om elkaar na lange tijd weer te zien en te spreken, daarom nemen we even de tijd om gezellig met hen een paar dagen door te brengen. Na een kopje koffie gaan we met ze mee naar huis. Dasher laten we een paar dagen alleen. Als je ruim 3 maanden op je boot hebt geleefd voelt het vreemd haar achter te laten. Normaal leggen we aan met 2 trossen (een tros houdt de boot aan de kade) en een spring (een spring beperkt de voor- of achterwaartse beweging). We doen er voor de zekerheid nog maar een een springetje bij. Het is hier de afgelopen weken erg heet geweest. sinds lange tijd is er geen water gevallen. Als we bij hen thuis zijn is het bewolkt en fris, maar regen blijft uit.
Zaterdag gaan we weer verder.