Oversteek Sardinië naar Balearen en Costa Blanca
Hoogtijd om weer een stukje te schrijven. We zijn nu op het vaste land in de jachthaven RCN Nautico Calpe aan de Costa Blanca, 10 km van Benidorm. In Mallorca heb ik bij Movistar een simkaart gekocht voor internet. Een drama om dat ding goed werkend te krijgen. De communicatie met de baliemedewerkers en de website van Movistar gaan/zijn in het Spaans, niet mijn sterkste punt. Uiteindelijk ben ik daar met een prepaid simkaart van Tuenti.es weggegaan. Movistar winkels zijn rijkelijk gevestigd in Spanje, mocht het niet lukken dan is een vraag snel gesteld. Helaas komt het antwoord/oplossing niet snel!! In Ibiza stad een Movistar winkel bezocht en helaas geen hulp. Deze winkel ondersteund Tuenti (internetprovider) niet. Tuenti.es is een website, waarop jezelf je zaken moet regelen. Ook een andere Movistar biedt geen ondersteuning. We moeten het zelf dus maar uitzoeken. Lastig als je geen internet aan boord hebt.
We hebben veel voor anker gelegen omdat de tarieven op de Balearen en vooral Ibiza schandalig hoog zijn. Ibiza jachthaven Botafoch e.a. marina’s vragen 250 € voor 1 nacht, voor water en elektrisch worden de kosten apart berekend. Helaas zonder internet.
Ons laatste bericht was nog van Sardinië. Het verslag gaat verder vanaf Sardinië.
Voordat we uit Sardinië vertrekken is Francesco, onze monteur nog een stukje meegevaren om te bezien of alles nu goed werkt. Twee keer zijn we op zeil teruggevaren naar Cagliari met nieuwe klachten. Waarbij we elke keer op zeil moesten aanleggen, volgens de boekjes: aanleggen met een sliplanding. (De zeillessen op open kielboten kwamen goed van pas!)
We varen 2 uur met een hoog toerental op de motor en alles lijkt nu echt in orde. Als we weer in de haven zijn, bedanken en betalen we Francesco. Als we willen mogen we nog een nacht gratis blijven liggen, aardig aangeboden maar we willen graag weer het water op en vertrekken op maandag 29 juni, rond 13 uur.
We varen naar Cala Malfatano, een baai die ons door onze buurman was aanbevolen. Het is er erg mooi om te ankeren. Het water lijkt wel leidingwater, zo helder hebben we het nog niet eerder gezien.
De volgende stop is gepland in Porto Romano. De laatste haven voor de oversteek naar de Balearen.
Dinsdagmiddag komen we rond 16.00u aan in Porto Romano na een mooie dag zeilen.
We gaan eerst diesel tanken in de haven van Porto Romano. Daar krijgen we van de pompbediende te horen dat we beter bij ons schip kunnen blijven, vanwege de onveilige stuatie daar. Overnachten is niet zo’n goed idee. Er zijn blijkbaar veel diefstallen gepleegd in de haven. We besluiten daarom gelijk door te zeilen naar Mallorca.
De eerste dag/nacht varen we op de motor en de fok bij met 2bf ZO.
Geen schip te bekennen, de volle maan verlicht de gehele zee, een prachtige schemering.
(Deze foto laat zien of we eventueel op ramkoers zitten, als je de afbeelding vergroot, lees je closest point of approach 1,22 NM, in dit geval gaat de Andreadori ong 2 km voor ons langs.)
De 2e dag zet de wind aan tot 4 bft ZO en kan de motor uit. De boot rolt wel van links naar rechts vanwege de heersende deining. Zijn de kopjes en glazen straks nog heel?
(deze foto laat alle scheepsbewegingen zien als je AIS inzoomt)
Onderin de morgen schrikt Jolanda van de hoge golven, die de dinghy aan de onderkant raken waardoor de boot flink zwiept aan de davids. Werk aan de winkel! Jaap ligt nog lekker te slapen, maar dit is een lastig klusje die we samen moeten oplossen. We zetten de dinghy extra vast aan de val van de bezaan en een landvast. Nu ligt de dinghy wat hoger.
(grensovergang, vlaggetje wisselen!)
Rond 15.30u komen we aan in Port Colom te Mallorca. Het is een beschutte maar drukke ankerplaats met veel motorbootjes en zwemmers. Ons anker wil niet goed pakken in wiergrond, maar gelukkig lukt het na een aantal pogingen. Het bruce-anker vinden wij niet geschikt voor wiergronden. Dus als we gaan ankeren zoeken we nadrukkelijk naar blauwe (zand) plekken zonder begroeiing.
We proberen meestal op 5 m diepte te ankeren, zodra het anker op de bodem ligt, varen we rustig achteruit totdat er 15 a 20 meter ankerketting overboord is. Zodra de boot stopt, grijpt het anker in de grond, een goed teken. Vervolgens trekken we tot 1500 toeren het anker dieper de grond in. Als je niet te diep ankert, is het mogelijk om met snorkel en vinnen te kijken of je beetje vast ligt. Later (in Ibiza) krijgen we van een jongen uit England (Richard, solozeiler die hier al een aantal jaren rondzwerft, werk???) het advies om zoveel mogelijk ankerketting te steken. Het anker houdt niet in het wier, je ligt hier vast aan het gewicht van je ketting. Het blijkt een goed advies te zijn en het is veel makkelijker. Je gooit gewoon al je ketting overboord. In ons geval 60 meter. We hoeven dus niet meer naar blauwe plekken te zoeken.
De volgende dag (vr 3 juli) vertrekken we voor de wind naar de mooringplaats Cala sa Nau op Mallorca. Het waait stevig ongeveer 5bft ZO. Tussen de hoge rotsen varen we voorzichtig de haven in. Het is er behoorlijk smal. De golven slaan om ons heen stuk op de rotsen, mooi om te zien. Maar we worden er op dit moment niet vrolijk van. Is dit wel een geschikte plek? Eenmaal binnen is het wel rustiger, maar niet veel ruimer. Er liggen een paar schepen vast aan een mooring, maar het voelt niet goed!! Vanwege de deining en wind besluiten we om te draaien en een andere plek te zoeken. Kennelijk heeft de kustwacht ons op AIS binnen zien varen, want toen we net waren omgedraaid werden we opgeroepen. Misschien hadden zij dezelfde conclusie. We hebben ze nog beantwoord, maar geen reactie ontvangen.
We gaan door naar Figuera de Santanyi, een kleine haven in een kloof, helaas is hier geen plek vrij, dan maar door naar naar Isla Pelada, Platja om daar het anker uit te gooien. Ons uitzicht is een mooie rustige beach met azuurblauw water. Vanuit de boot zien we zeebrasem om ons heen zwemmen. Ook wij gaan met snorkelset in het water. Wat is dit geweldig!
Na het avondeten horen we vanuit de verte roepen Dasher!! Dasher!! Het is al wat schemerig, maar aan de kust zien we 2 personen naar ons kijken, winken en roepen.
En dan nog een keer: Dasher!! Jaap, Jolanda!! We kijken verbaasd op en zien 2 gestalten staan aan de waterkant. Wie kunnen dat nu zijn?
Al snel herkennen we onze zoon en vriendin! Waarachtig, Mark en Marijke staan op het strand. Wie had dat verwacht? Al helemaal niet op deze plek. Een hele verrassing, met de bijboot vaart Jaap naar de kant en haalt hen op.
Ze hebben vanaf 8.00 u s’morgens gereisd vanaf Eindhoven naar Palma Mallorca. Vandaar 1,5 uur met de bus naar San Jordi en 2 uur te voet naar Platja es Carbo en dat met 2 zware trolly’s. Super!! Wat een prestatie! Via AIS wisten ze ongeveer waar we lagen maar het was natuurlijk een grote gok…
De volgende dag 4 juli is het rustig weer en zeilen we naar Platja de son Maties. Dit is een drukke ankerplaats omringd door hotels, cafe’s en bars en veel watersporters. De jetski’s en speedboten zoemen om je oren. S’ avonds vertrekken veel motorboten, het wordt dan lekker rustig. We gaan nog even zwemmen en dan is het borreltijd.
Borreltijd, het was even toegestaan na een wijze les van Kaptein Jaap over het niet te vroeg beginnen met drinken.
Het is gezellig met z’n vieren. We gaan uit eten en maken plannen voor de komende paar dagen. Marijke en Mark besluiten om ook via Palma weer terug naar Nederland te vliegen. Een goed idee, we gaan nog naar een andere ankerplek en dan dinsdag naar de jachthaven in Mallorca. We hebben veel van de omgeving gezien, en wilde in het dorpje even een ijsje gaan halen. In de verste verte was geen ijszaak te vinden, de dichtstbijzijnde zou 20 minuten lopen zijn werd ons (toeristen) verteld door de supermarkt-medewerkster (die verpakt ijs in de vitrine had liggen). We gokten het er op, toen we de hoek om waren zagen we tot onze verrassing een ijssalon, wat een geluk.
Het is warm, echt warm. De jachthaven is duur, maar beschikt wel over een zwembad. Het is lekker om even niet in zout water te zwemmen en weer fijn te kunnen douchen. Na het zwemmen zijn we uiteten geweest in Palma en hebben de vrouwen lekker geshopt. (en mannen aan het bier..)
In Mallorca gaan we op zoek naar een Simkaart voor internet. We hebben gehoord dat je daarvoor naar Movistar, een telecomwinkel zal moeten gaan. Woensdagmorgen ga ik vroeg op pad. Na 20 minuten lopen bereikt ik de winkel. Gelukkig er zijn maar 3 mensen voor mij. Met 5 baliemedewerkers ben ik snel aan de beurt. Maar helaas!! De details ga ik niet opschrijven, want dan ben ik een A-tje verder. Na 2,5 uur verlaat ik de winkel met een prepaid simkaartje, waarvan ik nog geen zekerheid heb of het werkt.
Woensdagmiddag vertrekken Mark en Marijke weer naar huis. We hebben samen prachtige dagen gehad.
Nu staat Ibiza in het schema. Op woensdag 8 juli verlaten we de haven van Palma.
We gaan terug naar de ankerplaats. De volgende dag gaan we door naar Ibiza. Talamanca is een grote ankerplaats naast Ibiza stad. De wind is op donderdag gunstig, waardoor we met alle zeilen op met een snelheid van 6 knoop richting Ibiza worden geblazen. Het wordt een mooie zeiltocht. We komen wel weer in het donker aan, maar vinden dat niet erg. Nu hebben we een extra dag om nog een aantal dingen te regelen.
Op 11 juli arriveren Nathalie en Naomi.
Onze dochter en vriendin blijven 14 dagen bij ons. Een mooie tijd op van dit prachtige gebied te genieten. Morgen willen we in de buurt van Ibiza stad blijven, zodat ze de stad kunnen bekijken. Het oude deel van Ibiza stad ofwel Eivissa genoemd ligt op een heuvel. Het is een hele klim.Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op de gehele baai en havens en de stad met zijn vele flats e.a. gebouwen.
Kennelijk hebben we iets te veel met de elektrische ankerlier gespeeld want s’morgens bij vertrek wil de motor niet straten. De accu’s zijn leeg. Gelukkig kunnen we een beroep doen op Richard. Eerst komt hij met een aggregaat, eenmaal aan boord en aangesloten blijkt de aggregaat het niet te doen. Dan maar een van z’n serviceaccu’s ophalen. Dit gaat goed. Aansluiten, en vrijwel direct loopt de motor weer. Dit wordt dus een dagje stroomdraaien. Saai, maar het is niet anders. Toch wel handig om zelf een aggregaat aan boord te hebben. Kennelijk is de startmotor niet gescheiden van de serviceaccu’s. Een klusje die ik opschrijf in mijn ‘ to do’ lijst.
Richard raadde ons aan naar Punta des Jondal, een baai aan de zuidkant van Ibiza te gaan. Weinig wier en prachtig blauw water. We zijn ernaar toe gegaan en hebben daar het anker uitgegooid.
Nathalie en Naomi zijn s’avonds aan land gegaan om de sfeer te proeven van het uitgaansleven in deze baai. Een jongen in een rib vaart langs de boten die voor anker liggen, om gasten op te halen. Een service van de restaurants en terrasjes. De andere dag bij het ontbijt hoorden we dat de drankjes erg duur zijn. Een cocktailtje kost €15.
We gaan weer verder. Een stevige tocht naar het vaste land staat in de planning. We gaan naar de Costa Blanca, havenplaatsje heet Calpe, 10 mijl boven Benidorm. Weer op advies van een andere zeiler. De eerste helft van de tocht gaat met de motor aan. Ongeveer 50 mijl voor bestemming kunnen we eindelijk zeilen. Het laatste stuk gaat hard. De wind neemt toe tot ong 20 knoop. Met een rif in het grootzijl denderen we naar Calpe.
We liggen op de kop van een steiger die is aangewezen voor noodgevallen. Een prachtige plek met een eigen douche naast ons. Er is nog wat gekissebis met/tussen havenmeesters over een andere plek, maar we hebben geleerd dat je niet overal op moet reageren.
Tot zover weer wat nieuws over ons. Het gaat hier prima. Het blauwe water en de baaien zijn prachtig.