Van Zakinthos naar str van Messina.
De eerste dag varen we op de motor richting de straat van Messina. Het is windstil, het water vertoont rimpels en het zonnetje schijnt de hele dag.
In de verte zien we af en toe een boot voorbij gaan. We duiken allebei in onze boeken, een relaxed dagje. We hopen dat de wind gaat toenemen maar er gebeurt niets. Het blijft windstil. Als het donker wordt komen er, tijdens mijn (Jolanda) wacht 2 vogeltjes op visite. Ze lijken op Zwaluwen, maar dan kleiner. Gedurende de nacht blijven ze op de val van de bezaan zitten. Bij zonsopgang, van onze tweede dag schudt het ene vogeltje zich uit en maakt de ander wakker. Weldra vliegen ze samen weg. Ik zie ze snel aan de horizon verdwijnen. Zo vrij als een vogel, zo voel ik mij ook op dit moment.
De oneindig blauwe zee is nu zo glad als een spiegel. De lucht en rimpelloze zee zijn niet meer te onderscheiden. Er hangt een heiige mystieke sfeer.
We motoren verder zonder wind. Jaap ziet nog een paar dolfijnen als ik op bed lig. Ai, net te laat voor een foto. In de loop van de nacht zien we af en toe een tanker op afstand voorbij varen. Waarschijnlijk op weg of afkomstig uit de straat van Messina. S’morgens zien we een patrouilleboot van de Kustwacht met grote speed op ons afkomen.
We hebben net de grens van Griekenland naar Italie overschreden. Jaap is nog bezig het Italiaanse gastenvlaggetje aan stuurboord op te hangen. Het blijkt een cruiser van de Engelse marine te zijn. De boot draait een rondje om ons heen. We zwaaien nog even naar elkaar en dan vaart hij langzaam weer verder.
We besluiten om door te varen naar Reggio Di Calabria, een haven aan de oostzijde, in de straat van Messina. We zijn hard toe aan een lekkere warme douche, die we sinds Greece al niet meer hebben gezien. In de straat van Messina worden we opgeroepen door de Coastgard van Messina, ze willen wat informatie: Waar kom je vandaan? Hoeveel personen? Hoe lang is je schip? Waar ga je naartoe? Het is in orde. We worden bedankt. We varen de haven van Reggio Di Calabria in. Direct aan bakboord is een klein haventje met gelegenheid voor diesel. We hebben dan 270 mijl in 51 uur gevaren, gemiddeld 5 knoop per uur. Na 51 draaiuren zal er wel aardig wat liters in gaan. De meter stopt bij 167 liter. Gelukkig verzorgt Jolanda de financien en hoef ik me daar dus niet druk over te maken. Bij het tanken worden we verwelkomd door Saverio Chiroco, een taxichauffer, manusje van alles voor jachten en distributeur van zelfgemaakte wijn (zowaar genoemd in de pilot, door Rod Heikel) al 20 jaar een begrip in deze haven. Hij geeft ons zijn visitekaartje.
We besluiten om hier een dagje te blijven. Regio Di Calabria geeft een verwaarloosde indruk. Er is veel achterstallig werk en veel troep op straat. Staking van het gemeentepersoneel?? De regio heeft veel te verduren gehad van de 2e WO, zware bombardementen hebben veel verwoest en in 1980 heeft een aardbeving 5000 mensenlevens geeist en weer veel schade aan woningen toegebracht. De stad stond bekend als bakermat voor leden van de Cosa Nostra. (de naam van de overkoepelende criminele organisatie van de verschillende Siciliaanse maffiafamilies).
Het is niet een attractieve plaats, maar volgens de pilot een haven met de beste voorzieningen aan de oostzijde van de straat.
De supermarkt Auchan op 15 minuten loopafstand van de haven is prima. Het is te vergelijken met een supermache in Frankrijk. Onze buurtjes zijn Mike en Vera met een 49ft Oyster, genaamd Jam. Vorig jaar zijn ze uit England vertrokken en zijn ze tot aan Rome gekomen. Dit jaar willen ze naar Griekenland. We komen al snel met ze in gesprek over de wederzijdse avonturen. Als ze van het boodschappen doen terugkomen, hebben ze en zak vol meloenen mee. Wij krijgen er ook een. S’avonds komen ze bij ons aan boord en drinken we samen nog een paar witte wijntjes. Als ze, de andere dag willen uitvaren staat er een behoorlijk stevig wind. We liggen aan lage wal, wat het uitvaren niet eenvoudig maakt.
Jaap helpt hen d.mv. het bijhouden van een landvast voorop onze boot, gekoppeld aan hun midden bolder. Door deze lijn aan te houden voorkomen we dat ze richting kade gaan. Het gaat prima, Arrivederchi Jam! Morgen gaan we weer verder. Het plan is richting Scylla.
In het haven gebouwtje (een keet) hebben we gelegenheid tot internet, het is erg traag maar voldoende om de website bij te werken. Gedurende het uploaden krijgen we bezoek van?? ja hoor, van Saverio. Hij vraagt of alles naar wens gaat. Uit de pilot weten we dat hij ook wijn verkoopt. Hij wil ons een souvenier aanbieden en moeten daarvoor mee. Dit gaat nu echt niet omdat ik aan de website bezig ben. Daar begrijpt hij natuurlijk niets van. Zo’n kasje is toch niet belangrijk. Met Jolanda gaat hij in z’n taxi op weg, even later komt ze terug. met verse thijm, menthe, en 12 flessen witte wijn, 1 rood, brood en wat souveniertjes.